Anlaşıldığı üzere Perşembe günü çocuk gelmedi. Ohh be babam bugün sporda yok, çocuğu tavlicam, Merhaba'yla muhabbete girip sohbeti koyulaştırıcam, yıh yıh! şeklinde hayal kurarken o pislik herif kalkıp gelmedi. Kendimi ekilmiş gibi hissettim, bir de üstüne salak gibi çocuğa sinirlendim. Sanki gerçekten sözleşmişiz de, o beni ekmiş gibi. Böyle de şizofren bir insanım işte. Çocuğun hiçbir şeyden haberi yok oysa.
Cumartesi günü arkadaşımla buluştum. Anlatıyorum çocuğu, şöyle yakışıklı böyle güzel gözlü, öyle öküz diye. Resmini görmek istedi, googledan hemen gösterdim resmini. Kız demez mi, "Ben bu cocugu tanıyorum, aynı evde kalmışlığı bile var." diye! Yehhhuuuu artık tanısabilicez diye o 10 sn.lik süreçte kendimden geçtim. Ta ki arkadaşım, "Gerizekalı mısın, bula bula bu mongolumu buldun!" diyene kadar. Hayıııırrrrrrr!!!! Çocuk kimseyle konusmazmış, arkadaşlarıyla hep evde takılır, eve karı kız atarlarmış. İşlerini gördükten sonra kızları yollar ps oynamaya devam ederlermiş. Ama işin garibi Dartanyan'ın yanında bugune kadar hiç kız görmemişler. Nı nıııı!! Gay mi yani çocuk dedim. Valla bilmiyorum olabilir dedi. Hay Allahım şansımın orta yerine tükürmeyi geçtim sıçayım yani. Yuh bana yuh!
Dünya neden bu kadar ufak ki. Görmek istediğin insanları bir türlü kendine çekemezsin, ama bilmek istemediğin şeyleri duyabileceğin insanlar hemen çöreklenir hayatına. Oysa ben ne hayaller kuruyordum. O benim cool sevgili aday adayımdı. Kanka dediğim çocuğa aşık olduktan sonra, onu unutmak için muhteşem bir yol diye düşünmüştüm. Ama yok, bekarlıktan kuruyup gidicem işte! Of offff!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder